Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: ΝΤΟΑΝΑ

ΤΑΚΗ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΝΤΟΑΝΑ*



Τσακίζεις τοτο τ κλαδί, τσακίζεις τ’ λλο,
μ τ νερ πο γύρευες δν εναι δ.
Περνς τ χώματα, περνς τς πέτρες,
μ δ θ βρες τ’ σπρο ποτάμι.
Ξέρες μονάχα κι’ μμους κι’ ρημιά,
θάμνα στν λιο κόκκινα,
κορμος κα βράχια κόκκινα,
πι πέρα σίδερα κα ξύλα. Φώναξε.
θ’ κούσουν τ φωνή σου κα θ’ ποκριθον
μ’ μοια φωνή. Μ δ θυμονται πι
πότε ρθαν, τί γυρεύουνε
σ’ ατ τ πέρασμα
τ σκοτεινό.
Μν προχωρήσεις.
Θ σ ρημάξει σκόνη, θ σ καταπιε,
κα μ φωνάξεις.
τσι, μέσα στ φς τ’ πέραντο τ’ σπρο ποτάμι
δ θρθει, πρόσμενε, ποτ δ θρθει
τ’ σπρο ποτάμι,
τ’ σπρο ποτάμι.



* Ὁ Ἐρύμανθος